یه خبر خوب (124)

امشب که داشتم برمیگشتم خونه با خودم فکر میکردم که من امشب با سد هزار تومن تونستم یه همبرگر معمولی (ارزون ترین ساندویچ موجود)، یه نوشابه کوچیک و دو تا ویفر بخرم. یه شهروند کانادایی یا آمریکایی با سد هزار دلار چه کارهایی میتونه بکنه...یا یه شهروند اروپا (بجز بالکان مفلوک) با سد هزار یورو یا فرانک یا کرون چه کارهایی میتونه بکنه... + نوشته شده در ۱۴۰۲/۰۶/۱۷ ساعت توسط اینجا هیچی نیست  |  یه خبر خوب (124)...

الان داشتم با دوستم در این مورد حرف می زدم. گفتم بیام اینجا و سوالم رو بپرسم.از خیلی وقت پیش، این سوال برام پیش اومده که چرا "حسن یزدانی" اینقدر محبوب شده و لقب پلهوان هم گرفته.واقعا و صادقانه برام سوال شده. من که اون زمان رو ندیدم اما همیشه توی مدرسه و فیلم های قدیمی دربارش شنیدم و دیدم که در ایام قدیم ایران، مردانی وجود داشتن که معروف بودن به لوطی و عیار. به معنی جوانمرد. اکثرا شاید کار و بار درست و حسابی هم نداشتن. توی کوچه خیابون پلاس بودن. مثل لات ها و اراذل و اوباش امروزی. اما اون ها کجا و این ها کجا. لوطی ها و عیارها حامی مردم بودن. شریف بودن. ناموس مردم با خیال تخت از کنارشون عبور میکرد یا حتی گاهی که مورد خشونت اوباشی قرار میگرفت به همین لوطی ها پناه می‌برد. برای همین ویژگی‌ها هم بهشون میگفتن جوانمرد. اینا همونایی هستن که در فرهنگ باستانی ما پلهوان نامیده میشن. پهلوان بودن واجد ویژگی‌هایی هست که یکی از مهمترین اون‌ها مردمدار بودنه. یعنی حامی مردم باشی. یعنی حال و روز مردمت برات مهم باشه. با شادیشون شاد بشی و با رنج کشیدنشون تو هم رنج ببری. یعنی حامی و صدای مردمت باشی. حامی و صدای مظلوم باشی. دغدغه جامعه ات رو داشته باشی. اینا چیزایی هستن که همیشه از زمانی که تو دبیرستان بودم درباره پلهوان ها و عیاران یاد میگرفتم.من نمی دونم حسن یزدانی شاید کارهای خیر زیادی انجام داده باشه که پنهانی بوده و حداقل رسانه ای نشده. اینو که انکار نمیکنم. نباید همدیگه رو قضاوت کنیم. اما من هیچوقت، هیچوقت، هیچوقت، جایی ندیدم و نشنیدم که یزدانی حتی کلمه ای، حتی کلمه ای، از مردم ایران دفاعی کرده باشه. نمیگم حرف سیاسی بزنه. میگم حداقل بیاد از این همه فقر و فلاکتی که گریبان مردم رو گرفته ابراز یه خبر خوب (124)...

یه خبر خوب (124)...